பாண்டியன் எப்படி இருக்கீங்க, சாப்டீங்களா!, நான் சாப்பிடவேயில்லங்க, வாய் "ஸ்மெல்லடிக்குதா" என்று வழக்கம்போல கேட்டுவிட்டு அருகிலமர்ந்தார். உங்க அணியில (Team) வேறயாருமே உதவி பண்ணமாட்டேங்காங்க பாண்டியன், நீங்க ரொம்ப சூப்பர்ங்க (Super). சரி வேறென்ன என்பதுபோல மெல்ல புன்னகைத்து மின்னஞ்சலொன்றை உற்றுநோக்கினேன்.
நீங்க கிறிஸ்டியனா பாண்டியன் என்றார், எத்தனையாவது தடவையாக இப்படி கேட்கிறார் என்பது ஞாபகத்திலில்லை. இல்லை என்றபின்னும் சர்ச்செல்லாம் போவிங்களா என்றொரு கேள்வி.
எப்பவாச்சும் நண்பர்களோடு போனதுண்டு.
உங்க அப்பா பேரு எப்பேர்பட்டது தெரியுமா பாண்டியன். எனக்கோ ஆச்சரியம், அடடா என்பதுபோல உள்மனம் உரைப்பது கண்களில் தெரிந்ததோ என்னவோ. தெரிந்திருக்கும். அவரது கதையை சொல்லத் தொடங்கிய இரண்டாவது காட்சியில் பின்னிருந்து ஒரு குரல் உரக்கச் சிரித்து, "நல்லா படம் ஓட்றீங்களே" என்றதும் எனக்குள்ளும் சிரிப்பு. உடனே அவர் ரத்தினம்னா என்னன்னு தெரியுமாங்க ரத்தினம்ங்க என தொடரும் முன்னர் எங்களணித் தலைவர் அவரை தேனீர் சாப்பிட அழைத்தார், மனது இவரை நோக்கி புன்னகைத்தது.
4 கருத்துகள்:
ம்.. ம்...
எப்படி ஐஸ் வைக்கிறாங்க :)
வைக்காங்களே :-)
ம் :)
கருத்துரையிடுக