ஒரு மதியம் இறைச்சல்களுக்கு மத்தியில் வெள்ளை நிறம் வழிந்தோடும் அலுவலகச் சிற்றுண்டியகத்தில் மேசைக்கு இருபுறமும் நாங்கள் ஏழு பேர் உணவருந்திக் கொண்டிருந்தோம். ஒருவர் ஆந்திரத்தைச் சேர்ந்தவர் ஒருவர் மலையாள வாடைத் துளியுமில்லாத மலையாளி. அன்றைக்கு உணவோடு பொறித்த சேனைக்கிழங்கும் இருந்தது, எல்லோரும் பகிர்ந்துண்ண நடுவே வைத்ததும் ஆந்திரத்தவர் கேட்டார் "வாட் இஸ் திஸ், பனானா?"
"நோ... நாட் பனானா, ஐ டோண்ட் நோவ் த நேம் இன் இங்லீஷ்... வீ கால் ட் சேனைக்கிழங்கு" என்று சொல்லவும், இதமாக உப்பும் காரமும் தொண்டைக்குள் ஊறியதும் புன்னகைக்க ஏதுவாக இருந்தது.
"We call it சேனைக்கிழங்கு" என்று சொன்னதும் நம் தமிழ் அன்பர்களுக்குச் சிரிப்பு மேலிட்டது, இந்த மொழிக் கலப்பு அவர்களை ஏதோ செய்திருக்கிறது. சிரித்துக் கொண்டேன், But ஆனால் என்றுரையாடும் அவர்களை என்னச் சொல்ல முடியும்.
ஆந்திர நண்பர் தனக்கும் எல்லா காய்கறிகள் பெயரும் ஆங்கிலத்தில் தெரிவதில்லை என்றார் பெருந்தன்மையோடு. ஆமாம் உண்மைதான் என்று ஆமோதிக்கும் போது மலையாள நண்பர் "Elephant foot" என்று வரும் என்றார்.
உணவு வேளை இனிதே கலைந்தது!!
