ஞாயிறு, 13 டிசம்பர், 2020

ஒக்கிட்டுத் தாருமய்யா

சிறுவனாக இருந்த போது காதில் கேட்ட சொற்கள் பல இப்போது வழக்கில் இல்லாமலாகிவிட்டதா அல்லது இன்றைய தலைமுறை அச்சொற்களை மறந்துவிட்டனவா, இல்லை சொல்ல மறுக்கின்றதா. சில நாட்களாக "ஒக்கிடுதல்" என்ற சொல் எனக்குள் தொடர்ச்சியாக ஒலித்துக் கொண்டிருக்கிறது, பள்ளி நாட்களில் இச்சொல்லை "Repair மற்றும் பழுது பார்த்தல்" என்ற பொருளுக்கு இணையான தூய தமிழ்ச் சொல்லாக எங்கள் ஊரில் (கீழப்பாவூர்-தென்காசி மாவட்டம்) பயன்பாட்டில் இருந்தது நினைவிலிருக்கு, ஆனால் கடந்த இரண்டு மாதத்தில் அச்சொல் எங்கிருந்தும் ஒலிக்கவில்லை.

"ஓகம்" என்ற சொல்லும் ஓகப் பயிற்சியும் "யோகா" என்று வடமொழியாகி தமிழருக்கு அந்நியமான பயிற்சியாகி இன்று அவர்களின் மொழியில் நமக்கு திருப்பியளிக்கப்படுகிறது, இந்த ஓகம் என்ற சொல்லின் இடையில் "ஓ" வுக்கும் "க" வுக்கும் இடையில் "க்" சேர்த்தால் உடல் இணையும் "ஓக்கம்" என்ற சொல் உருவாவதாக கரு.ஆறுமுகத்தமிழன் அவர்கள் ஓர் பேட்டியில் சொல்லியிருந்தார், அதிலிருந்தோ என்னவோ இந்த ஒக்கிடுதல் என்ற சொல் என்னைத் துரத்துகிறது. 

இரு உடல் இணைவதை குறிக்கும் ஓக்கம் என்ற சொல்லின் வினைச் சொல்லாகவே ஒக்கிடுதல் என்று உருவாகியிருக்கும் என்பது என் எண்ணம், உடைந்த பொருளை இணைப்பது என்ற பொருளில். இது போல் நாம் இழந்து கொண்டிருக்கும் சொற்கள் அதிகம், தமிழிலிருந்து உருவான புதிய சொல் ஒன்று வாய்மொழிப் பயன்பாட்டிலிருந்தால் வரவேற்கத் துணியலாம், உதாரணத்திற்கு பழுது பார்த்தல் ஆனால் இதற்கிணையாக ரீப்பேர் என்ற சொல்லில் நாம் புழங்குவது தமிழ் இனி மெல்லச் சாகும் என்ற வாக்கியத்தை மெய்ப்பித்துவிடும்.

கருத்துகள் இல்லை: