இரவோடு இரவாய்
கரைந்துவிட எண்ணிய
இரவைக் கடந்து
கள்ளங்கபடமற்று சிரித்தது
இரவை வென்ற பகல்
என்னவென்றுரைத்த போது
வாவென்றது பகல்
எள்ளும் உருகும்
வெயிலில் - நான்
என் செய்வேனென்று வினவ
வரலாற்றுப் பிழையே
வாவென்றது - கண்டிப்போடு
விளையாட்டு என்றெண்ணி
வராது போனால்
என்செய்வாய் என்றேன்
வராது வராது
என்றும் பகல் வராது
வரும் இரவே
எமன் உனக்கென்றது பகல்
வெயில் தகித்துக் கொண்டிருந்தது.
1 கருத்து:
அருமையான கவிதை.
கருத்துரையிடுக