ஒவ்வொரு நாளும் வேறு வேறு ஓவிய வகைமைகளை வரைந்து பார்க்க வேண்டுமென்று நேற்று காலையில் ஒரு எண்ணம் விரிவடைந்தது. முகம், முழு உருவம், நோக்குநிலையில் காணும் பொருளை அல்லது இடத்தை வரைவது, அரை மணி நேரத்தில் ஒரு வண்ண ஓவியம் என ஒரு நாளுக்கு ஒன்று என வரைந்து பார்க்கலாம்.

முகத்தை படம் பார்த்து வரைந்துவிடலாம். கற்பனையிலும் அதேபோல வரைந்து விடலாமே என்று தான் மனத்தில் தோன்றும், ஆனால் உண்மை அப்படியிருப்பதில்லை, கண் மூக்கு வாய் காது தாடை நெற்றி என வரைந்து விட்டாலும் அதை முப்பரிமாண எல்லைக்குள் இழுத்துச் செல்லவும் பயிற்சி வேண்டும். இதற்கு மனித முகம் மற்றும் உருவ அமைப்புகள் குறித்த ஓரளவு புரிதல் இருக்க வேண்டும். எல்லாம் இருப்பது போல் இருந்தாலும் அதிலொரு மேதமை வடிவத்தை உருவக்கத் தேவையான அடிப்படை புரிதலை அடைய வேண்டும், அதற்கான தினப் பயிற்சியாக ஒளி நிழல் பிரித்து முப்பரிமாணத்தை குறுகிய கோடுகளில் அழைத்துவரும் முயற்சி.

நேற்று வரைந்த இவ்விரண்டு முகங்களும் கற்பனை முகங்கள் மற்றும் சில அடிப்படை புரிதலுக்கு என்னை ஆட்படுத்திக் கொண்டு ஒளி நிழல் பிரித்துப் பார்த்தேன், அவ்வளவு துல்லியமாக வரவில்லையென்றாலும் சுமாராகவும் வரவில்லை என்பதே எனது எண்ணம். இதே முறையினை வண்ணத்திலும் பயன்படுத்திப் பார்க்க வேண்டும்.